Met de huidige situatie op de arbeidsmarkt wordt er over van alles gesproken. Ook over hoe een deel van de oplossing kan zijn dat mensen gemiddeld genomen meer gaan werken. Van parttime naar fulltime, of een groter deel parttime dan nu. Dat dat op dit moment nog geen storm loopt, is natuurlijk niet zo gek. Veel mensen hebben een weloverwogen reden om parttime te werken (bijvoorbeeld vanwege de zorg voor kinderen of ouders).
Maar hoe doen andere Europese landen dat dan? Zijn wij Nederlanders gewoon een beetje verwend met onze parttime banen, zit het nu eenmaal in onze (werk)cultuur?
We doken in de arbeidscijfers van landen om ons heen en daar vonden we een paar interessante gegevens en ontwikkelingen.
-
Spanje worstelt met werkloosheidscijfers
In Spanje zijn er heel veel mensen die parttime werken, maar dat is niet uit keuze, maar uit gebrek aan meer opties. Juist een deeltijdbaan staat natuurlijk gelijk aan minder salaris en minder koopkracht, maar het is nog altijd beter dan geen baan. En met zo’n 12,5% werkloosheid van de beroepsbevolking zijn veel Spanjaarden blij met een baan. Zij zouden echter graag meer (fulltime) willen werken.
-
Italië gaat voor steeds meer parttime
Voor de Italianen heeft de pandemie gezorgd voor een enorme boost in het aantal mensen dat kiest voor deeltijdwerken. Ongeveer 1 op de 5 Italianen werkt in deeltijd, waarbij het aandeel onder vrouwen bijna 1 op de 3 is.
Dit is overigens niet altijd eigen keuze; werkgevers zijn na COVID een stuk voorzichtiger geworden in hun contracten. En schrijnend; vooral vrouwen zijn door de trend van het snijden in uren en kosten de dupe geworden. 440.000 fulltime banen gingen in 2020 verloren, waarvan maar liefst 312.000 in gebieden waar vooral vrouwen werken, die er een parttime baan voor in de plaats kregen. En, niet fijn, Italiaanse vrouwen verdienen significant minder dan mannen.
-
Franse vrouw gaat steeds meer werken
In Frankrijk trekken de Françaises massaal hun werktijd vooruit. Hoewel net als in Nederland met name de Françaises de deeltijdfuncties vullen, is al jarenlang een dalende trend te zien in het aantal vrouwen in Frankrijk dat in deeltijd werkt. Het aantal mannen dat overigens minder gaat werken (als tegenbeweging voor zorg van kinderen bijvoorbeeld) stijgt ietsje maar zeer minimaal.
-
Jongere generaties willen vierdaagse werkweek
Het is vast geen verrassing, maar de jongere generaties zoeken al tijden naar manieren waarop de balans tussen werk en prive beter past. Het uitgangspunt van een vierdaagse werkweek, is dus heel herkenbaar. Jongeren en jonge moeders zijn dan ook de uitstekers in de groep deeltijdwerkers.
Wel interessant; graag 4 dagen werken, maar geen salaris inleveren, is de wens. En met de krapte op de arbeidsmarkt is de veeleisendheid van (goedopgeleide) jongeren enorm gegroeid, met inderdaad een afgedwongen beweging in contracturen, flexibiliteit en salaris.
